کتاب انجیل عیسی مسیح

نام کتاب: انجیل عیسی مسیح

مترجم : نامعلوم

نوبت و تاریخ چاپ: نامعلوم

ناشر : نامعلوم

تعداد صفحات: ۳۸۰ صفحه.

اندازه‌ی صفحات: جیبی

عکس: ندارد

شابک: ندارد

* تاریخ ورود به کتابخانه‌ی شخصی: سه‌شنبه ۱۳۸۱/۰۸/۱۴ از کتابفروشی عباس محمدمیرزا و فرزاد شریفیان در پاساژ محراب بیجار گروس ، ۸۰۰ تومان

* تاریخ مطالعه: مطالعه‌ی اول از شنبه ۱۴۰۰/۰۶/۲۷ ساعت ۲۱:۵۰ تا 

* معرفی و بررسی:

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

این کتاب ترجمه‌ی فارسی انجیل می‌باشد که به صورت ترجمه‌ی تفسیری است تا فهم آن راحت‌تر باشد و طبق پیش‌گفتار آن، از زبان یونانی به فارسی ترجمه شده است. محل چاپ و یا ناشر و یا مترجم نامعلوم است. شاید برای اینکه بعدها دچار مشکل نشوند چون اجازه تبلیغ رسمی را ندارند اگرچه تبلیغ مسیحیت چه در زمانی که من نوجوان بودم از طریق فروش عکس‌های منسوب به حضرت عیسی علیه‌السلام و مادر پاکدامنشان حضرت مریم علیه‌السلام و چه الان از طریق شبکه‌های ماهواره‌ای وجود داشته و دارد؛ البته مسلمانان، ناآشنا با حضرت عیسی و حضرت مریم نیستند و پاکی این دو والامقام باعث کشش مسلمانان به طرف ایشان می‌شود که شاید همین عامل باعث سوء استفاده‌ی مبلغّان مسیحی و جذب مسلمانان ناآگاه به ویژه نوجوانان و جوانان به دین منحرف شده‌ی مسیحیت می‌شود.

انجیل ، آن طور که ما مسلمانان فکر می‌کنیم نیست یعنی مثل قرآن که همگی سخن خداوند می‌باشد نیست بلکه شامل زندگی نامه‌ی حضرت عیسی مسیح علیه السلام و سخنان ایشان که نوشته‌ی چهار نفر از حواریون است که معروف به انجیل چهارگانه است که عبارتند از متا ، مرقس، لوقا ، یوحنا ؛ و همچنین شامل سخنان و نامه‌های شخصی به اسم پولس است که تقریبا نصف کتاب را شامل می‌شود.

در قسمت‌های مختلف کتاب، از حضرت عیسی علیه‌السلام بعنوان خدا و پسر خدا یاد شده است ، البته به خداوند هم اشاره شده؛ برایم سؤال بود که بدون هیچ شکی حضرت عیسی ، پسر خدا نیست و بدون هیچ شکی ، حضرت عیسی هم چنین چیزی نگفته پس چرا در انجیل چنین مطالبی آمده؟ 

مطالبی به ذهنم رسید، اول اینکه آنطور که من شنیده‌ام حضرت عیسی و معاصرینش به زبان آرامی و یا عبری سخن می‌گفته‌اند در حالی که انجیل‌های امروزی به زبان آرامی و عبری نیست! ، دقت کنید: قرآن به زبان عربی‌ست، حالا فکر کنید که دو هزار سال بعد ، قرآن به زبان ژاپنی باشد و مردم جهان قرآن را فقط به زبان ژاپنی بشناسند و وقتی بگویی که قرآن به زبان عربی نازل شده و نه ژاپنی ، مردم بگویند زبان عربی چه زبانی هستش دیگه؟ ؛ ترجمه‌ی عربی به ژاپنی و فهماندن مطلب به مخاطب ، کار راحتی نیست، حالا فکر کنید که بخواهیم از قرآن ترجمه شده به ژاپنی ، بخواهیم قرآنی به زبان دیگر بنویسیم...؛ حرفم اینست: شاید در ترجمه‌ی انجیل از زبان آرامی یا عبری، اشتباهاتی یا دخل و تصرفی و کم و زیادی در ترجمه صورت گرفته که امروزه انجیل به این صورت درآمده است. البته که این دخل و تصرف می‌توانسته سهوی باشد و یا عمدی؛ چه عمدی و چه سهوی بوده باشد می‌شود همان تحریف و تغییر در دین عیسی مسیح علیه‌السلام؛ شاید حضرت عیسی، همانطور که در چند جای انجیل ، «استاد» نامیده شده دارای همین لقب بوده و یا شاید اشاره‌ی حواریون به حضرت عیسی که او را خداوند نامیده‌اند، نه اینکه خدای خالق است بلکه منظور سرور و استاد و مولا است که در ترجمه‌ی انجیل از زبان اصلی و یا به زبانهای دیگر، مطلب ناقص درآمده و فکر کرده‌اند که منظور این است که حضرت عیسی ، خداوند است. البته احتمال دشمنی با حضرت عیسی و اینکه خواسته‌اند دین ایشان را تحریف کنند را نباید از نظر دور داشت.

موضوع دیگری که برایم مهم بود این بود که آیا حضرت عیسی علیه‌السلام، به آمدن پیامبری یا کسی بعد از خودش خبر داده است؟ 

به این موضوع در چند جا اشاره شده و از او با نام « تسلی بخش» یاد شده که البته تعبیر به روح‌القدس شده است ولی به طور کلی ، حضرت عیسی علیه‌السلام به اینکه بعد از ایشان، شخص دیگری خواهد آمد اشاره فرموده‌اند.

موضوع دیگر در مورد زنده بودن حضرت عیسی علیه‌السلام است؛ جالب اینکه عقیده‌ی مسیحیان و مسلمانان در مورد زنده بودن حضرت عیسی، مثل هم است با یک تفاوت: مسلمانان اعتقاد دارند که حضرت عیسی علیه‌السلام بر صلیب نرفته و امر بر دشمنان ایشان مشتبه شده و ایشان به آسمان رفته‌اند اما طبق این انجیل ، حضرت عیسی، اول بر صلیب کشیده شده و بعد از مرگ، دوباره زنده شده و بعد به آسمان رفته‌اند. در هر دو اعتقاد: حضرت عیسی با بدن خاکی به آسمان رفته‌اند و پیکری و جسدی از ایشان وجود ندارد و اینکه زنده هستند. شاید یکی از علت‌هایی که عده‌ایی اعتقاد به خدا بودن ایشان دارند- استغفرالله- و یا با یک درجه تخفیف ، ایشان را پسر خدا میدانند، همین زنده بودن ایشان و یا زنده شدن پس از مرگ و به آسمان رفتن ایشان است که این هم باز نشانه‌ای از قدرت خداوند است و نه نشانه‌ای بر خداوند بودن حضرت عیسی که پیامبری از پیامبران خداوند یکتاست.

جملاتی که از حضرت عیسی علیه‌السلام نقل شده بسیار زیبا است و در بیشتر مواقع انسان را به یاد سخنان قرآن و پیامبر و امامان معصوم علیهم السلام می‌اندازد:

انجیل متی/۷ :

چشم ، چراغ وجود انسان است. اگر چشم تو پاک باشد، تمام وجودت نیز پاک و روشن خواهد بود. ولی اگر چشمت با شهوت و طمع تیره شده باشد، تمام وجودت هم در تاریکی عمیقی فرو خواهد رفت.

پس نصیحت من این است که برای خوراک و پوشاک غصه نخورید. برای همین زندگی و بدنی که دارید شاد باشید. آیا ارزش زندگی و بدن ، بیشتر از خوراک و پوشاک نیست؟ به پرندگان نگاه کنید، غصه ندارند که چه بخورند. نه می‌کارند و نه درو می‌کنند ... آیا شما برای خدا، خیلی بیشتر از این پرندگان ارزش ندارید؟ آیا غصه خوردن می‌تواند یک لحظه عمرتان را طولانی‌تر کند؟

 متی/۱۲: سپس به عبادتگاه یهودیان رفت و در آنجا مردی را دید که دستش از کار افتاده بود . فریسی ها از عیسی پرسیدند ″آیا شفا دادن در روز شنبه از نظر دینی جایز است؟″. البته آنان این سوال را مطرح کردند به این امید که بهانه‌ای به دست آورند و دستگیرش کنند. ولی عیسی چنین جواب داد : ″اگر شما فقط یک گوسفند داشته باشید و آن هم روز شنبه در گودالی بیفتد، آیا چون روز شنبه است برای نجاتش ، کاری انجام نخواهید داد؟ یقیناً نجاتش خواهید داد! و ارزش انسان چقدر بیشتر از گوسفندان است. پس در روز شنبه، انجام کار نیک، رواست!‌″. آنگاه به آن مرد گفت: ″دستت را دراز کن″. و وقتی او چنین کرد آن دستش نیز مانند دست دیگرش سالم شد. 

این مطالب را هم از سایت ویکی شیعه کپی کرده‌ام :

کتاب دینی مسیحیان یعنی هر یک از چهار کتاب اول عهد جدید انجیل نامیده می‌شود.[۱] این چهار کتاب به ترتیب منسوب به متّی، مَرقُس، لوقا و یوحنّا است. انجیل در لغت به معنای بشارت است.[۲] این بشارت در آغاز ظهور حضرت عیسی (ع) به معنی بشارت بخشایش و ظهور ملکوت خداوند به کار رفت اما در عصر حواریون (شاگردان عیسی) که انجیل‌ها به نگارش درآمد به مفهوم مژده ظهور پسر با عزت خدا، و معانی مرتبط با آن گردید.[۳] در بیان معنای انجیل برخی بر مفهوم «فداء» تکیه کرده‌اند. این مفهوم به این معنا است که مسیح با تحمل مصائب، مرگ و رستاخیز خود کفاره گناه انسان شد.[۴]

مسیحیان بر این اعتقاد نیستند که عیسی (ع) کتابی به نام انجیل آورد. بلکه آنها حضرت عیسی (ع) را تجسم وحی و عین پیام الهی (و نه حامل آن) می‌دانند.[۵] انجیل‌ها به نوشته‌هایی اطلاق شده که زندگی، معجزات، تعالیم، سیره، سخنان و صعود حضرت عیسی (ع) را گزارش کرده است[۶] که توسط شاگردان عیسی (ع) و یا نسل دوم مسیحیان کتابت شده است.[۷] مسیحیان حدودا از سال ۱۵۰ میلادی هنگام اجتماعات یکشنبه در کلیسا بخش‌هایی از چهار انجیل را می‌خوانند و آنها را به منزله آثار رسولان یا دست‌کم شخصیت‌هایی که وابسته به رسولان بودند به شمار می‌آوردند[۸] و حجیتی مانند کتاب مقدس برای آنها قائل هستند. 

کتاب را کامل نخواندم، چهار انجیل و دو سه تا از نامه‌های پولس را خواندم یعنی حدود دو سوم کتاب را خواندم. پولس در ابتدا از مخالفان حضرت مسیح علیه السلام بوده که در اثر ماجرایی که برایش پیش می‌آید می‌شود مبلغ و طرفدار حضرت عیسی و نصف کتاب هم ، نامه‌های اوست.

الْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ

@habib.sohrabi_bijar

www.habibsohrabi.blog.ir

http://habibsohrabi.blog.ir/post/178