کتاب دو جستار پیرامون آشویتس
نام کتاب: دو جستار پیرامون آشویتس
نوشته: تئودور آدورنو - هانا آرنت
ترجمه: سارا اسکندری - رضا اسکندری
چاپ: اول ، تهران
تاریخ چاپ: ۱۳۹۶
ناشر : خرد سرخ ( kherad.sorkh@gmail.com )
تعداد صفحات: ۱۴۷ص.
شابک : ۹۷۸۶۰۰۹۷۲۱۴۵۰ | ISBN 978-600-97214-5-0
قطع : جیبی
Two Essays on Auschwitz
Authors: Theodor W.Adorno - Hannah Arendt
* تاریخ ورود به کتابخانه‌ی شخصی: پنج‌شنبه ۹۷/۰۹/۲۹ ( خرید از سایت اینترنتی شهر کتاب آنلاین ) - تحویل در روز چهارشنبه ۹۷/۱۰/۰۵
* تاریخ مطالعه: مطالعه‌ی اول: چهارشنبه ۹۷/۱۰/۰۵ (۱۷:۵۱) تا پنج‌شنبه ۹۷/۱۰/۰۶ (۱۱:۰۰)
* معرفی و بررسی:
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
این کتاب شامل دو مقاله در مورد ماجرا و اتفاقات « اردوگاه یا کمپ آشویتس » می‌باشد. نام اردوگاه آشویتس به هولوکاست یا قتل عام یهودیان توسط حکومت نازیها در آلمان و تشکیل اسرائیل در فلسطین گره خورده است.
کتاب به شرح ماجرا و اتفاقات نمی‌پردازد بلکه نویسنده‌ی مقاله‌ی اول سعی دارد دلیل به وجود آمدن جنایات آشویتس و یا جنایتکاران آشویتس را از نگاه فلسفی و روانشناسی بررسی کند.
در مقاله‌ی دوم آن‌طور که من فهمیدم ، نویسنده به دفاع از اینکه هولوکاست واقعی بوده است و پاسخگویی به این که چرا برخی از شاهدان هولوکاست حرف خود را پس گرفتند و یا تغییر دادند و همچنین اینکه مجازات عاملان هولوکاست ، کافی نبوده است و ... می‌پردازد.
به طور کلی هر دو مقاله طوری نوشته شده است که احساس می‌کنم خواننده پس از مطالعه‌ی آن در فشار و تنگنا قرار می‌گیرد تا موضوع هولوکاست را با تمام کمیت و کیفیت آن بپذیرد! این احساس و فهم بنده هستش و شاید اشتباه می‌کنم. البته شاید یهودی بودن ( یا یهودی تبار بودن ) دو نویسنده در این گونه نوشتن، تأثیر گذار بوده باشد!.
در مورد « کشتار سازماندهی شده‌ی یهودیان توسط حکومت هیتلر »( روی کلمات و جمله‌بندی دقت شود) یا « نسل‌کشی یهودیان » و یا به طور خلاصه «هولوکاست»، حرف و بحث زیاد است؛ به طور کلی مطالب شامل سه دسته است: اول : شیوه‌ی انجام هولوکاست ؛ دوم: تعداد قربانیان. ؛ سوم: سوءاستفاده از هولوکاست.
۱- در مورد شیوه‌ی انجام هولوکاست؛ نظرات کلی دو دسته است: موافقان هولوکاست از کوره‌های آدم‌سوزی و اتاق‌های گاز و ... که مخصوص کشتار یهودیان بوده است حرف می‌زنند؛ ولی منکران هولوکاست (و یا کسانی که موافق کشتار یهویان توسط نازیها هستند اما نه آن‌گونه که اسرائیل می‌گوید) می‌گویند که این امکانات استفاده‌های دیگری داشته است مثلاً کوره‌های آدم‌سوزی برای نابودی اجساد آلوده به میکروب و اتاق گاز برای ضدعفونی کردن و ... بوده است.( البته بعضی‌ها هم می‌گویند که این امکانات بعد از شکست نازیها ساخته شده است). الله اعلم.
۲- در مورد تعداد قربانیان هم دو دسته هستند که یک عده که عمدتا اسرائیل و طرفدارانش می‌باشد تعداد قربانیان یهودی را به چند میلیون نفر می‌رسانند و مخالفان، تعداد افراد کشته شده را کمتر می‌دانند.
۳- اما بحث اصلی ، در مورد سوءاستفاده از موضوع هولوکاست است؛ بحث این است که اگر هولوکاست در سرزمین و حکومت آلمان ( یا دقیق‌تر در لهستان) اتفاق افتاده است پس صهیونیست‌ها ( که حکومت‌های قدرتمند جهان از آن به عنوان کشور یهودیان ، دفاع می‌کنند) در فلسطین چکار می‌کنند؟ چرا ملت فلسطین باید تاوان جنایت یک گروه دیگر را بدهد در حالی‌که در آن جنایت دخالت و قدرتی نداشته است؟ اگر عاملان هولوکاست ، به خاطر کشتار یهودیان و گرفتن اموالشان، جنایتکار بوده‌اند و باید مجازات می‌شدند پس چرا صهیونیست‌ها که به قتل و کشتار و غصب زمین و اموال فلسطینی‌ها مشغولند جنایتکار شناخته نمی‌شوند و مجازات نمی‌گردند؟! تفاوت جنایات نازیها با صهیونیست‌ها در چیست؟! چه تفاوتی بین کودک یهودی و کودک فلسطینی وجود دارد؟!
در خوشبینانه‌ترین حالت و با این فرض که هولوکاست را به طور کامل و بدون شک در اعداد و ارقام کشته‌شدگان و یا هر مطلب دیگر، بپذیریم ، این موضوع نباید بهانه و دست‌آویزی باشد برای تشکیل یک حکومت غاضب و ظالم به اسم اسرائیل تا در آن جنایتکاران جدید به وجود بیایند ، به عبارت دیگر هولوکاست یهودیان که نباید بهانه و عاملی شود برای یک هولوکاست دیگر!. مقاله‌ی اول کتاب در همین خصوص است که بعد از ماجرای آشویتس و هولوکاست ، به نسل‌های بعدی انسان، آموزش داده شود تا دست به جنایت نزنند و ماجرای آشویتس تکرار نشود اما جالب اینجاست حکومت اسرائیل که به بهانه‌ی آشویتس و هولوکاست به وجود آمده است خود یک جنایتکار است!...
جنایتکار ، جنایتکار است؛ چه نامش نازی باشد و چه صهیونیست ! و یا هر اسم دیگری.
جنایت، جنایت است چه کشتار یهودیان باشد و چه کشتار فلسطینی‌ها؛ و یا کشتار ارامنه و یا کشتار یمنی‌ها و یا گرسنه‌کش کردن ایرانی‌ها توسط انگلیسی‌ها و یا بمباران شیمیایی ایرانی‌ها و یا کشتار کردها و شیعیان عراق توسط صدام. یا کشتار سوری‌ها و عراقی‌ها توسط داعش و یا کشتار مسلمانان بوسنی و یا کشتار مسلمانان روهینگیا در میانمار و یا کشتار مردم ژاپن با بمب اتمی توسط امریکا و ... .
چرا در این همه جنایت، فقط قتل عام یهودیان به چشم می‌آید و جنایتکاران آن ، محکومند و هم‌میهنان نازیها باید غرامت بپردازند اما جنایت‌ها و نسل‌کشی‌های امروزه مثل نسل‌کشی مسلمانان یمن و یا میانمار و یا گرسنه‌کُش کردن افریقایی‌ها و ... ، از طرف حکومت‌های غربی و دوستانشان و دوستدارانشان با سکوت و بایکوت خبری همراه است و اقدام واقعی و جدی انجام نمی‌دهند؟!
شاید یکی از دلایلی که امروزه باعث شده تا به موضوع « نسل کُشی سازماندهی شده‌ی یهودیان » توسط نازیها با دیده‌ی شک و تردید نگاه شود، رفتار و جنایات دولت غاصب اسرائیل باشد! که با آب‌وتاب دادن به موضوع هولوکاست و سوء استفاده از آن، توانسته برای خود یک محل درآمد و یک مکان برای غصب و حکومت کردن و یک پادگان برای جنایت بسازد.
به هرحال دوره‌ی آشویتس و زندانیان و زندانبانانش تمام شد و جنایت‌هایی هم که در آنجا صورت گرفت تمام شد اما به نام و به بهانه‌ی آشویتس ، جنایت‌های دیگری شروع شد . نمی‌دانم قربانیان آشویتس و یهودیانی که در آنجا تحت اذیت و فشار بودند، می‌دانستند که روزی به نام آن‌ها و به بهانه‌ی آن‌ها، حکومتی ساخته می‌شود که به کشتار و جنایت می‌پردازد و کارش کشتن کودکان و خراب کردن خانه‌ی پیرزن‌ها و یتیم‌ها و آواره کردن مردم است؟!
لَعْنَةُ اللّٰهِ عَلَى الظَّالِمِینَ
حبیب سهرابی
بیجار گروس
۷ دی‌ماه ۱۳۹۷
